CCOO Irakaskuntza | 12 March 2025.

EMAKUMEEN NAZIOARTEKO EGUNA

M-8 | Feminismoa eta hezkidetza

    Sindikatuak funtsezko zeregina izan du hezkuntzari, hezkidetzari eta berdintasunari buruzko legeak egiteko, bai eta irakasleak hezkidetzaren eta indarkeria matxisten arloan prestatzeko ere.

    08/03/2025.
    #M8 #FeminismoSindikala #BatGutxiagoEreEZ #iCCOO #FeminismoSindikalaEraldatzaileaDa

    #M8 #FeminismoSindikala #BatGutxiagoEreEZ #iCCOO #FeminismoSindikalaEraldatzaileaDa

     

    8-M |  FEMINISMOA ETA HEZKIDETZA

     

    Feminismoak, mugimendu sozial eta politiko gisa, bilakaera izan du mendeetan zehar, gizonen eta emakumeen arteko eskubide-berdintasunaren alde borrokatzeko; genero-berdintasunaren aldeko borroka historikoa oroitarazten du, eta egiteke dauden eskaerak agerian uzten ditu, asko baitira. Eta, panorama politikoa aldatzen ez bada, ultraeskuinaren gero eta presentzia handiagoarekin, eskaerak gero eta handiagoak izango dira, benetako berdintasuna lortzeko eta indarkeria matxistekin amaitzeko neurriak eta eskubideak ezabatzearen aurrean egon gintezkeelako.

    Horregatik, garrantzitsua da gogoratzea M-8a ez dela soilik ospakizun bat, baizik eta gogoraraztea erabateko berdintasuna oraindik ez dela lortu. Testuinguru horretan, langileen borroka eta hezkidetza gizarte bidezkoagoa eta inklusiboagoa eraikitzeko funtsezko tresna gisa azaleratzen dira.

    M-8ak aurrekaririk gabeko garrantzia hartu du, eta batasunerako eta erresistentziarako sinbolo bihurtu da, emakumeei eragiten dieten egiturazko desberdintasunak salatzeko. Euskadiko Langileen Komisioetan (CCOO) feminismo sindikalaren aldeko apustua egiten dugu, eraldaketarako funtsezko elementu gisa egitura eta arau patriarkal zaharren aurrean, eta mugimendu erreakzionario berrien aurrean.

     

    Feminismo sindikal horrek hainbat erronka konplexu ditu aurrez aurre genero-berdintasunaren aldeko borrokan, lan- eta sindikatu-esparruetan. Hona hemen erronka nagusietako batzuk:

    1. Ordezkaritza eta lidergoa: emakumeok lan-indarraren zati esanguratsu bat garen arren, lidergo-posizioetan gure ordezkaritza txikia da oraindik. Horrek mugatu egiten du langileei zuzenean eragiten dieten politiketan eta erabakietan eragiteko dugun gaitasuna.

    2. Diskriminazioa eta jazarpena: emakumeok, askotan, diskriminazio- eta jazarpen-egoerei egin behar diegu aurre lantokian, sexu-jazarpena barne. Sindikatuok lan egin behar dugu diskriminaziorik gabeko espazio seguruak sortzeko, eta emakumeok salaketa- eta erreparazio-mekanismo eraginkorrak izan ditzagun.

    3. Generoko soldata-arrakala: emakumeek gizonek baino gutxiago irabazten jarraitzen dugu lan beragatik. Sindikatuok berebiziko garrantzia dugu soldata-berdintasunaren aldeko borrokan eta generoko soldata-arrakala itxiko duten politiken sustapenean. Espainiak ez du lortuko gizonen eta emakumeen arteko soldata-berdintasuna 2062ra arte. Gakoa da lana eta lana uztartzea, zaintzak profesionalizatzea eta neska eta gazteak STEAM karrera profesionaletan sartzea bultzatzea.

    4. Lana eta familia bateragarri egitea: emakumeok, askotan, zaintza-arduren karga neurrigabea hartzen dugu gure gain, eta horrek mugatu egiten du gure parte-hartzea lan-merkatuan eta jarduera sindikaletan. Sindikatuok kontziliazioa bultzatuko duten politiken alde egin behar dugu, hala nola, haur-eskoletarako sarbidea, bidezko guraso-baimenak, ordutegi malguak eta erantzunkidetasun urrun eta desiratua sustatzea.

    5. Genero-indarkeria: genero-indarkeria, etxean zein lantokian, emakume askori eragiten dien arazo larria da. CCOOk funtsezko zeregina betetzen du genero-indarkeriaren biktimekiko sentsibilizazioan, prebentzioan eta laguntzan.

    6. Intersekzionalitatea: emakumeak ez gara talde homogeneoa, eta diskriminazio- eta desberdintasun-esperientziak nabarmen alda daitezke arraza, klasea, identitatea edo orientazioa, desgaitasuna eta adina bezalako faktoreen arabera. Ikuspegi intersekzionala hartu behar dugu, emakumeok aurre egin behar diegun zapalkuntza-modu ugariei heltzeko.

    7. Aldaketarekiko erresistentzia: kasu batzuetan, egitura eta kultura enpresarial eta sindikal tradizionalek eutsi egiten diote aldaketari eta ikuspegi feministak sartzeari. Horrek zaildu egin dezake genero-berdintasuna sustatzen duten politikak eta praktikak ezartzea.

    8. Prestakuntza eta sentsibilizazioa: funtsezkoa da genero-gaiei buruzko prestakuntza eta sentsibilizazioa sustatzea enpresa, erakunde eta abarren egituretako liderrentzat eta pertsonentzat. Horrek jarrerak eta portaerak aldatzen eta berdintasun-kultura sustatzen laguntzen du.

    9. Parte-hartze aktiboa: funtsezkoa da espazio guztietan emakumeen parte-hartze aktiboa sustatzea, gure ahotsak entzungo direla eta gure premiei erantzungo zaiela ziurtatzeko. Horretarako, espazio seguruak eta lagungarriak sortu behar dira, bai eta lidergo-roletarako emakumeak sustatu ere.

    10. Politika publikoak: gobernuekin eta beste erakunde batzuekin lankidetzan jardun behar dugu, lan- eta gizarte-eremuetan genero-berdintasuna sustatzen duten politika publikoetan eragiteko.

     

    Erronka horiei aurre egiteko, sindikatuek, langileek eta, oro har, gizarteak etengabeko konpromisoa eta ekintza hitzartua behar dute. Feminismo sindikalak emakumeen lan-baldintzak hobetzea ez ezik, botere-egiturak eraldatzea ere bilatzen du, mundu bidezkoagoa eta bidezkoagoa sortzeko.

    Testuinguru horretan, hezkidetza funtsezko estrategia da genero-estereotipoak haurtzarotik desagerrarazteko. Hezkidetza hezkuntza mistotik haratago doa; izan ere, berdintasuna sustatzen duen ikuspegi pedagogikoa eskatzen du, genero-rol tradizionalak zalantzan jartzen ditu eta aniztasunarekiko errespetua sustatzen du. Hezkidetzaren bidez, belaunaldi berriak beren gaitasunak berdin baloratzen diren eta generoak ezarritako mugarik gabe aukera berdinak ematen zaizkien ingurunean haztea bilatzen dugu.

    Feminismoa eta M-8a ezinbesteko mugimenduak dira gizarte justuago baterantz aurrera egiteko. Hala ere, eragina iraunkorra izango da baldin eta ekintza zehatzekin osatzen bada, hala nola hezkidetza hezkuntza-maila guztietan ezartzea. Horrela bakarrik bermatu ahal izango dugu etorkizun bidezkoagoa eta gizatiarragoa.

    CCOOko Irakaskuntza Federazioa aitzindaria izan da hezkidetzaren eta feminismoaren defentsan hezkuntzaren esparruan, ikasgeletan genero-berdintasuna bultzatuz, estereotipo sexistak desagerraraziz eta eskola inklusiboa eta aniztasuna errespetatzen duena eraikiz.

    Sindikatuak funtsezko zeregina izan du hezkuntzari, hezkidetzari eta berdintasunari buruzko legeak egiteko, bai eta irakasleak hezkidetzaren eta indarkeria matxisten arloan prestatzeko ere.

    CCOOren ustez, hezkidetza funtsezko tresna da gizarte bidezkoagoa eta berdintasunezkoagoa eraikitzeko. Horregatik, lanean jarraitzen dugu genero-berdintasuna errealitate izan dadin adingabeek eta gazteek beren bizitzaren zati handi bat igarotzen duten eta erreferenteak behar dituzten ikastetxe guztietan. Hala ere, jakin badakigu horretarako baliabide materialak eta, batez ere, giza baliabideak eman behar dizkiegula ikastetxeei. Egiten diren jarduera akademiko eta osagarri guztietan feminismoa eta berdintasuna zeharka eraman ahal izateko ordu-kreditua eta prestakuntza espezifikoa duten langileak.

    Izan ere, taldean baino ez gara indartsuagoak, arriskutsuagoak, alaiagoak eta borrokalariagoak, sororitatetik ordena patriarkalarekin eta indarkeria matxista guztiekin, laneko diskriminazio ugariekin eta autonomia eta askatasun faltarekin amaitzeko. Feminismo sindikal horren alde egiten jarraituko dugu, emakume autonomoagoak, zoriontsuagoak eta independenteagoak egingo baikaitu.

     

    #M8

    #FeminismoSindikala

    #BatGutxiagoEreEZ

    #iCCOO

    #FeminismoSindikalaEraldatzaileaDa

      •